Dag 2

Begon onmiddellijk lekker met het onderwerp ‘bier in cocktails’ gepresenteerd door onze eigen Jeroen Van Hecke en Dries Botty van de L’Apereau te Blankenberge. Inspelend op de globale cocktailtrend om meer en meer lokale ingrediënten te gebruiken zou het inderdaad gek zijn om geen gebruik te maken van onze honderden verschillende streekbieren. Zowel puur als in siroopvorm geven ze net die extra toets. Ook lekker gecombineerd met enkele lokale kazen.

Terwijl ik een vriend een rondleiding gaf op de beursvloer ontdekte ik een soort grote zwarte container die mij de eerste dag niet echt was opgevallen. De deur stond open en we besloten een kijkje te nemen. Wat ik binnen zag overtrof alle verwachtingen. Het was een soort mini speakeasy van Puresang zelf met niemand minder dan Patrick America achter de bar. Patrick werkt nu voor Jiggers te Gent en besloot op het VENUEZ13 event zich eveneens toe te spitsen op de bier-coctailtrend: Liefmans bier, Kraken spiced rum, bessen, kruiden en ananas. Al even spectaculair als het interieur. Die mensen van Puresang verstaan echt wel hun vak. Een gigantisch opgezette leeuwin leek ook eens te willen proeven. Het is het soort interieur dat je uitnodigt om neer te ploffen in één van de zetels en uren in het rond te staren, terwijl je van één van de heerlijke cocktails sipt.

Helaas geen tijd daarvoor; op naar de Diageo stand waar Steve “the moustache” Okhuysen een heel interessante cocktail aan het stoken was: The Suspicious Blaze. Deze cocktail is al een beetje een begrip op zichzelf geworden vind ik, kijken hoe hij klaargemaakt wordt is dan ook de moeite, zeker met de verhelderende uitleg van Steve erbij. Zacapa rum, Licor 43, Cocchi Di Torino, Absinthe, appelsienzestes en ik vergeet waarschijnlijk nog een paar ingrediënten. Alles wordt geflambeerd in een groot cognacglas, zelfs de zestes moeten eraan geloven. De Blaze is fantastisch qua aroma en smaak. Naarmate hij afkoelt, wordt de smaak wat scherper, maar dat stoort niet. Het is zeker en vast een aanrader, je moet maar eens langs gaan in de Old Fashioned in Gent om zelf te oordelen. Volgens mij maakt Steve een hele goede kans om als tweede kandidaat België te verdedigen op de Diageo World Class. We’ll see!

Tijd voor de workshop van Darcy O’Neil. We hebben het al even over hem gehad in het verslag van dag 1. Darcy gaf een workshop over water. Moet kunnen. Soda water meer bepaald, de soda fontein was immers volgens hem een heel belangrijke stap in de ontstaansgeschiedenis van cocktails.  Zonder hadden we immers nooit bitters gehad, zei hij. De man is een chemicus professor en dat merk je ook. Ik had het gevoel terug op de schoolbanken te zitten. De powerpoint presentatie was gevuld met mysterieuze formules en we leerden ons eigen mineraal water maken. Algauw kwamen er de gekste, meest creatieve waters naar boven broebelen: chocolade water, een soort cognac-water met groene peper en kamille, kruidenwater, noem maar op. Dit zouden we ook nog wel eens terug kunnen zien in enkele cocktails.

Als je zelf geïnteresseerd bent om eens te proberen kan je op zijn blog de slides terugvinden van zijn presentatie. http://www.artofdrink.com/soda-fountain/from-soda-fountain-to-bar

Tijd voor een koffietje dacht ik zo. Op naar het Coffeelab! De hipsterden of coffeebean grinding! Als je het woord Senseo durft uitspreken percoleren ze je kapot. En terecht. Ik positioneerde mij bij één van de (b)aardige mensen van de Caffe Nation, collega’s dus als het ware. Welke koffie had ik graag gewenst? ‘Zwart met suiker alstublieft’. Eén wenkbrauw ging dreigend naar omhoog. Ik beschermde instinctief mijn eigen bonen. ‘Euhm, espresso dan maar’? De barrista begon onmiddellijk aan hendels te draaien, op knopjes te drukken en naar wijzerplaten te staren. Het leek wel een scene uit Das Boot. De koffie was geweldig. Een vertegenwoordiger van Douwe Egberts stond een beetje beteuterd naast mij. “Mmm, lekker”, deed ik. Geen reactie.

Achteraan de zaal stond een heus laboratorium waar een of andere mad scientist coffecocktails aan het brouwen was. Aan een ronde draaitafel zaten enkele mensen te wachten op hun stomende cocktails – het duurde even eer ik doorhad dat een ervan een opgezette baviaan was, letterlijk dan – boven hun hoofden allerlei buizen, kolven en brubbelende veelkleurige vloeistoffen. Je kon niet anders doen dan het geheel gapend aanstaren, een show op zich. En nog lekker ook. Coffeelab is een rondreizend initiatief van Nederlandse Barrista Kampioen Jeroen Veldkamp. Met zijn hypercreatieve, soms bevreemdende concepten wil hij  barrista’s en ondernemers confronteren met nieuwe denkrichtingen. Inspirerend is het wel. Mocht je Coffeelab ergens tegenkomen, ga dan zeker eens een kijkje nemen, de moeite waard.

Aaah, vol energie terug naar de Belgian Bar Show. Ian Burrell ging er de geschiedenis van rum uitleggen in 10 cocktails. Mr. Burrell is dé rumreferentie op onze planeet, mocht hij een superheld zijn dan was hij rum-man, hij is de global rum ambassador en hij is hilarisch. Heel gepassioneerd deed hij de boeiende geschiedenis van rum cocktails uit de doeken. Als ik geboeid naar iets aan het luisteren ben, heb ik de neiging om peinzend over mijn kin te wrijven. Dat moet hem blijkbaar opgevallen zijn “He’s constantly scratching his beard! Better have that looked after, you know!” Het ging net over Mojitos en scheurbuik, misschien had dat er iets mee te maken. Of teveel koffie. Zombies, Punches, El Presidentes, rum cocktails zijn lekker en hun geschiedenis onderdompelend.

Terug naar de Diageo stand waar Olivier Jacobs van Jiggers een waar juweeltje aan het bereiden was. Ik stond te ver achteraan om juist te zien wat er in zat, maar ik kon wel proeven. Superlekker. Wat me steeds weer opvalt in Oliviers cocktails is die perfecte balans. Het is een van de moeilijkste dingen om te verwezenlijken in een cocktail vind ik en toch slaagt hij er telkens in. En de balans is niet alleen maar goed, hij is echt perfect. Massa’s respect, echt waar.

De dag loopt op zijn einde, de laatste masterclass komt eraan. Eentje waar ik een hele tijd naar uitgezien heb: The Nightjar! Marian Beke en Luca Cinalli gaven een leerrijke cursus over het gebruik van lokale producten en heel creatieve ideeën voor de garnering van cocktails. Iets waar ze ook een absolute meester in zijn. Ik weet niet goed hoe ik dit moet beschrijven. Ik heb daar de hele tijd met open mond staan staren gewoon. Dit was fantastisch. Kijken hoe Luca een cocktail klaarmaakt is een belevenis op zich. Zijn barspoon maakt bijvoorbeeld elke keer een elegante cirkel rond één van zijn vingers voor hij roert. Klinkt kitscherig, maar het is het niet. Het lijkt wel een dans. Alles wordt ook steeds op de juiste plaats gezet op de toog met het etiket naar voren. Na elke cocktail werd het Workstation opgekuist. Uitgieten en shaken gebeurde met veel panache, maar zonder te storen. Sprezzatura ten top. Ondertussen gaf Marion ons honderden tips, de ene nog creatiever dan de andere. Voor één cocktail hadden ze bijvoorbeeld als garnituur een Japanse waaier gekozen en omdat ze gemerkt hadden dat klanten die ook vaak spelenderwijs gebruikten om hun koelte toe te wuiven, hadden ze er niet beter op gevonden dan de waaier te bewerken met kruiden en aroma’s uit de cocktail. Om de neus van de klant al te laten proeven. Strootjes werden in chocolade gedoopt voor extra smaak, een cacaoboon werd gebruikt als glas, noem maar op… Kruiden en ingrediënten waar je nog nooit van gehoord hebt, maar die telkens een connectie hebben met het concept van de cocktail. Je merkte onmiddellijk dat er echt een hele hoop research achter hun cocktails schuilt. Het resultaat zijn echte kunstwerken. Ik denk dat ik binnenkort toch nog eens naar London ga.

Conclusie:

VENUEZ13 is meer dan een beurs alleen. Het is een grote inspiratiesessie voor bartenders en barrista’s. De grootste uitschieters waren de Belgian Barshow en de algemene vormgeving van het event en de verschillende meeting points. Kudos naar Nine-X, Puresang en VENUEZ zelf uiteraard. Ik ben al benieuwd naar volgend jaar.